*طلبــــه حقوقــدان*

​ای کودک فلسطین 

ای قهرمان، خوب درس بخوان 

ریاضی بخوان 
تا بتوانی زخمهایت را بشماری 

تاریخ بخوان 
تا بدانی قربانی کدام سیاست ننگین شده ای. 

کدام لبخند استعماری سرزمینت را به دست غاصبان سپرده است 

جغرافی بخوان 
تا بدانی سرزمینت نوار و باریکه نیست. 

زنگ ورزش وقت تمرین پرتاب است. 
باید بتوانی تانکها را با سنگهایت برانی 

ادبیات را برای سرودن غمهایت نیاز داری 
ببخشید فرصتی برای زنگ تفریح نیست. 

زنگ تفریح تو سهم حلقه بازی شورای نا امنی شده است.  

امروز خوب درس بخوان شاید این زنگ آخرت باشد. 
 شاید فردا نوبت مدرسه ی توست که زیر آوار بماند. 
اما لبخندت را نگه دار
امید را در دلت زنده نگاه دار 

زیرا که روز قدس را به تو تبریک خواهیم گفت. 

​? ? ? 

پرسیدم 

نظر شما در مورد مولا علی (ع) چیه؟
ایشان پرسید : بهترین مکان کجاست ؟

گفتم : مسجد
پرسید : بهترین جای مسجد کجاست ؟

گفتم : محراب
پرسید : بهترین عمل چیه؟

گفتم : نماز
پرسید : بهترین نماز ؟

گفتم نماز صبح 
پرسید : بهترین قسمت نماز؟

گفتم: سجده
پرسید : بهترین قسمت بدن ؟ 

گفتم : سر
پرسید : بهترین قسمت سر ؟ 

گفتم پیشانی
پرسید : بهترین ماه؟

گفتم رمضان
پرسید : بهترین شب؟ 

گفتم شب قدر
پرسید : بهترین نحوه مردن ؟

گفتم شهادت
آنوقت به من گفت :

مولا علی در ماه رمضان در شب قدر در مسجد در محراب مسجد ،

در حال نماز ، 

نماز صبح در سجده نماز فرق مبارکش شکافت !
یعنی هنوز مات و مبهوت این نتیجه گیری بسیار زیبا هستم‌
هدیه کنید به پیشگاه مقدس امیرالمؤمنین حضرت علی ابن ابیطالب (ع) صلواتی بر محمد و آل محمد‌

​اوج عاشقی همین شبهاست. همین شبها که پیشوای ششم فرمود قلب ماه رمضان است:((قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَيلَةُ القَدرِ))[1].  

شب های بارش مهربانی بر جان تشنه آرزومندان. 

دروازهای تقدیر امشب گشوده خواهد شد.  
فرمود امام صادق(ع) : ((التَّقديرُ في لَيلَةِ تِسعَ عَشرَةَ و الإبرامُ في لَيلَةِ إحدي و عِشرينَ و الإمضاءُ في لَيلَةِ ثلاثَ و عِشرينَ))[2]  
مقدّرات در شب نوزدهم تعيين، در شب بيست و يكم تأييد و در شب بيست و سوم ماه [رمضان] امضا می شود. 

امشب دست به دامان ((حبل المتین))  قرآن می شویم تا دعای پیشوای زمان که تا ((مطلع فجر)) میزبان ملکوتیان تقدیر است بدرقه راهمان باشد در سالی که در پیش رو داریم. 
 و از خداوند عفو و رحمتش را برای اهل زمین آرزو می کنیم. تا اینکه هیچ انسانی از برکات امشب بی نصیب نماند. پیامبر(ص) فرمود: ((مَنْ حُرِمَها فَقَدْ حُرِمَ الْخَیْرَ کُلَّهُ؛[3] هر کس از شب قدر محروم گردد، از تمام خیرات بى‏ نصیب شده است.))

​امشب, در نیمه ماه مهربانی، آغاز بهار است در باغ ((یس)). 

امشب در آغوش چشمه ((کوثر)) یک شاخه گل محمدی روییده. 
روشنی می بارد امشب, ((نور)) می پاشد((قمر)) تا چراغان کند شب میلادش را. 
در این بزم رمضانی پریان ملکوت چشم روشنی آورده اند در شادباش ((فجر)) چشمانش. 
آسمان پر می شود از ((حمدِ)) ((محمد))، ((یوسف)) ((سجده)) می کند امشب در آستان حُسنِ حَسَن. 
موكب باد صبا بگذشت از طرف چمن
تا چمن را پرنيانِ سبز پوشاند به تن
نقش گل را آن چنان آراست نقّاش بهار
كز شگفتى ماندت انگشت حيرت در دهن
وه چه خوش بشكفته در گلزار زهرا نوگلى
كز طراوت گشته رويش رشك گلهاى چمن
از حريم فاطمه در نيمه ماه صيام
چهره ماه حسن تابيده با وجه حسن
ميوه بستان زهراء نور چشم مصطفى
پاره قلب علىّ بن ابى طالب ، حسن 

​او کیست که خدا سلامش می رساند؟ 

او کیست که وفاتش تولد ((عام الحزن)) است در قلب رسول(ص)؟ 
 او کیست که هجای نامش رمز بارش چشمان پیامبر(ص) است؟ 
 او خدیجه است همان که دل برد از حبیب خدا. همان که وقتی نامش به میان می آمد پیامبر می فرمود: ((خدیجه! کجا دیگر مانند خدیجه پیدا می شود؟))[1] 
بعد از خدیجه ((آه)) میهمانِ دل رسول الله است. 


ای بانویی که زنده شد عصمت زنام تو 
پیک خداست حامل عرض سلام تو
ای آفتاب لم یزلی همنشین تان
ای کوثر بهشت نبی هم کلام تو
پیراهن رسول کفن شد که گل کند
تا روز حشر عطر نبی در مشام تو
سال عزاست چون تو به پرواز میرسی
ای مطلع غم همه حسن ختام تو
تا بر فراز ماذنه ها نام مصطفی است
ثبت است بر جریده عالم دوام تو