سجاده واکنید که سجاد آمده
اشاره کرد حضرت امیر(ع) به شهربانو و به فرزندش حسین(ع) فرمود: ((ای اباعبدلله، از این بانو برایت پسری متولد خواهد شد که بهترین مردمان روی زمین است))[1]
به زودی بشارت علی(ع) محقق شد.
از آن بانوی پرهیزکار کودکی خوش سیما متولد شد، او را به نام جدش ((علی)) نامیدند.
این کودک همان بود که خیلی پیشتر پیامبر (ص) او را ((زین العابدین)) لقب داده بود.
آنجا که فرمود: ((در روز رستاخيز آواز دهنده اى صدا مى زند: كجاست زينت عبادت کنندگان؟ گویی هم اینک فرزندم على بن حسين بن على بن ابى طالب را مى بينم كه از میان صفوف پيش می آید))[2]
فرزند شهربانو وقتی در کوچه های مدینه قدم برمی داشت یاد رسول خدا (ص) را در دلها زنده می کرد.
نماز و عبادتش پیامبرگونه بود. سجده هایش زبانزد بود. و علم بی پایانش و تقوای بی نظیرش.
خداوند برگزید او را تا بعد از شهادت مظلومانه پدر پیشوای پاکان باشد. زینت عبادت کنندگان می فرمود: ((أَعْظَمُ النّاسِ خَطَرًا مَنْ لَمْ یَرَ الدُّنْیا خَطَرًا لِنَفْسِهِ))، پرارزشترین مردم کسى است که دنیا را مایه ارزش خود نداند[3]
(مؤمن از دعایش سه نتیجه مى گیرد:
۱ـ یا برایش ذخیره گردد،
۲ـ یا در دنیا برآورده شود
۳۳ـ یا بلایى را که خواست به او برسد، از او بگرداند.))
با تو هر لحظهی من بوی خدا می گیرد
عطر اخلاص و مناجات و دعا می گیرد
بچشان بر دل ما طعم عبودیّت را
سجده هامان به نگاه تو بها می گیرد
مبارک باد میلاد زین العابدین(ع)