*طلبــــه حقوقــدان*

​«مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِیٌّ مَولاه…»

این ندای محمد(ص) است در هجدهم ذی‌الحجه سال دهم هجری که از ناحیه‌ای میان مکه و مدینه هنوز هم به گوش می‌رسد؛ ناحیه‌ای به نام «غدیرخم»، همانجا که دستان ولایت را بالا گرفت و «علی (ع)» را وصی خواند تا مفتاح امامت را به دستان او بسپرد و خط امامت را آغازگر باشد.
غدیرخم شاهد بزرگترین حماسه تاریخ اسلام شد و جاودانه‌ ترین واقعه را برای امتداد رسالت به تصویر کشید.
غدیر، تجلی خواست خداوند است و نشانگر دست ‌های بلندی است که انسان خاکی را به افلاک و ملکوت متصل می‌کند.
امام رضا(علیه السلام) فرمودند:«کسى كه در روز (غدير) مؤمنى را ديدار كند، خداوند هفتاد نور بر قبر او وارد مى كند و قبرش را توسعه مى‏ دهد و هر روز هفتاد هزار فرشته قبر او را زيارت مى‏ كنند و او را به بهشت بشارت مى‏ دهند».
آری غدیر، ریزش باران الطاف رحمانی بر گلزار جان‌ های تشنه و ضمیرهای منتظر است تا با جریان امامت پیوند بخورند.
آهنگ جاودانگی جهان نواخته شد آن دم که دستی جانشینِ دست دیگر شد و مسیر رسالت به امامت منتهی گشت.
امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
روزه روز غدير خم با روزه تمام عمر جهان برابر است. يعنى اگر انسانى هميشه زنده باشد و همه عمر را روزه بگيرد، ثواب او به اندازه ثواب روزه عيد غدير است.

بدون شک واقعه غدیر نقشی سرنوشت ساز و بی بدیل در تعیین مسیر آینده اسلام داشته و دارد و جریانی است که تا ابد از خروش باز نخواهد ایستاد. واقعه ای است که در آن پیامبر اسلام (ص) مهمترین ماموریت خود را به انجام رساند و ولایت را پیش چشمان حاضران به تصویر کشید.
این عید بر مسلمین جهان مبارک باد